16. Wyjeżdżam.

Nim się obejrzałam mieliśmy maj. Wyszykowana w granatową sukienkę zjawiłam się w szkole i starałam zapanować nad nerwami. Wylosowałam numer więc poszłam na swoje miejsce i rozejrzałam po sali. Widziałam Zosię, biedna wylosowała przód. Radek też miał doborowe towarzystwo i tylko się do niego uśmiechnęłam co odwzajemnił. On jako jedyny do tej pory wiedział jakie mam plany, więc zostaliśmy właściwie najlepszymi przyjaciółmi, choć Zośka przewracała oczami i mruczała, że między kobietą a mężczyzną nie ma przyjaźni. Zresztą pomagał mi się przygotować do matury z matematyki. Spojrzałam na Arka, musiałam przyznać, że wyglądał dobrze w białej koszuli. Ostatnio spotkałam jego mamę na zakupach, oczywiście dalej utrzymywali towarzyskie kontakty z moimi rodzicami i mimo tego, że my nie byliśmy razem to jednak miło było z nią porozmawiać. Zresztą wracając do chłopaka, mimo tego, że dalej coś do niego czułam, to życzyłam mu dobrze. Zresztą nie rozmawialiśmy od stycznia. Oddałam swoją pracę i ruszyłam do wyjścia, choć najpierw wzięłam torebkę i pisząc wiadomość do rodziców poczułam jak wpadam na kogoś. Zaklęłam jedynie i podniosłam głowę.

- Hej. - uśmiechnął się do mnie delikatnie Arek na co sama przywitałam się i właściwie nie wiedziałam co mam powiedzieć i chyba on również

- Przepraszam, nie zauważyłam. - ocknęłam się i schowałam telefon

- Nic nie szkodzi. Co myślisz o polskim?

- Całkiem przyjemny temat. Gorzej pewnie będzie jutro. - uśmiechnęłam się lekko i go wyminęłam - Powinnam uciekać.

- Poczekaj. - stanął ponownie przede mną więc na niego spojrzałam - Słyszałem, że zrezygnowałaś z naszej wycieczki. Dlaczego? Byłaś jako pierwsza chętna i bardzo chciałaś zobaczyć Europę.

- Musiałam. - westchnęłam bo prawda jest też taka, że zrezygnowałam z jego powodu

- Nie musiałaś, możesz przecież z nami jechać. Kaś. - powiedział i spuściłam jedynie głowę, tylko on tak na mnie mówił - Przepraszam.

- Po prostu musiałam. Będę pracować z mamą, budować swoje portfolio. Zresztą jadę z Zosią w góry.

- W góry? - zdziwiony mi się przyjrzał - Nie chcecie jechać nad morze?

- Myślę, że będę miała w pewnym momencie dość morza. - zauważyłam, ale widziałam jego zdziwienie - Wyjeżdżam. Od października będę w Gdańsku, jak dobrze pójdzie.

- Tak daleko? - nie wiem dlaczego, ale miałam wrażenie, że ta wiadomość jakoś go zasmuciła i usłyszeliśmy jak ktoś woła jego imię i zobaczyłam jego nową dziewczynę

- Tak, myślę, że byłby to dobry start dla mnie, ale nie zatrzymuję. Zresztą muszę iść do domu, opowiedzieć o maturze.

Nie czekałam nawet na jego odpowiedź. Po prostu ruszyłam przed siebie i minęłam jego dziewczynę, spuszczając głowę. Nie chciałam na nią patrzeć, bo wiedziałam, że wygrała to co chciała. Teraz musiałam skupić się na sobie, na swoim życiu. Choć kiedy znalazłam się w domu to widziałam wzrok moich rodziców, usiadłam z nimi w kuchni i wzięłam głębszy wdech. Owszem najpierw powiedziałam im o dzisiejszej maturze, jednak kiedy skończyłam zaczęłam mówić o moich planach. Widziałam ich zdziwiony wzrok i kiedy skończyłam czekałam na ich reakcje.

- Kochanie, ale jak to? Gdańsk? - szepnął mój tato - Nie za daleko? Mówiłem, że nie musisz iść na studia. A nie, że musisz iść i to od razu na drugi koniec kraju.

- Myślę, że to najlepsze miejsce. - westchnęłam - Owszem nie wiem czy się dostanę, ale mam w planie wyjechać właśnie tam.

- Jak zamierzasz się utrzymać? Mieszkanie, jedzenie?

- Cóż... chcę pracować teraz przez wakację, aby mieć jakiś start. No i tam również znajdę pracę. Zresztą... - poszłam do swojego pokoju i wróciłam z teczką - Mam wszystko, ceny pokoi nie są drogie. No i akademiki mają, ale trzeba się tam liczyć, że mogę go nie dostać. Nie mam stypendium, a do tego jest pewnie duża liczba osób, które mają większe szanse.

- Przemyślimy to. Choć... - moja mama spojrzała to na mnie to na mojego tatę - Zastanowisz się jeszcze nad Wrocławiem?

- Dobrze, tutaj też zaaplikuję.

Widziałam ich uśmiech i zostałam zwolniona, dlatego poszłam do swojego pokoju i czułam się trochę lepiej. Zresztą teraz skupiłam się na maturze i jak wszystkie swoje napisałam mogłam w końcu odpocząć. Choć czekała na mnie matura ustna, gdzie i to wszystko zaliczyłam. Z uśmiechem za to pomagałam mamie, a teraz miała dużo sesji więc było w co ręce włożyć.

&&&

Ha! teraz mamy rozdziały, które pisałam tak niedawno i w sumie one mi się bardziej podobają niż początkowe... ale jak widać mamy już maj, matury i pora rozpocząć nowe życie. Następny w środę :D